Οι άνθρωποι έρχονται σε
διαφωνίες. Ο λόγος είναι ότι ο καθένας
έχει το δίκιο του, έχει την οπτική του, έχει την δική του αλήθεια, η οποία
είναι η μόνη αληθινή για αυτόν. Το να
έχει δίκιο ή άδικο αντικειμενικά είναι εντελώς άσχετο γιατί γι’ αυτόν αυτό που μετράει
είναι η δική του θέαση, η δική του στάση, η δική του οπτική! Αν θέλουμε να συνεννοηθούμε με αυτούς που διαφωνούμε, ένας τρόπος
υπάρχει. Να μπορέσουμε να δούμε το ίδιο
πράγμα από τα δικά τους μάτια. Για να
γίνει αυτό υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι
να αντιληφθούμε διαισθητικά, συναισθηματικά την αλήθεια του/των άλλων. Ο άλλος είναι να υπάρχει συνεννόηση έτσι ώστε
να μπορέσει ο ένας να επικοινωνήσει στον/στους άλλους την δική του οπτική αλλά
και τους λόγους που την έχει. Για τον πρώτο τρόπο δεν χρειάζεται ο άλλος/άλλοι. Μπορούμε και μόνοι μας να αισθανθούμε την
αλήθεια τους, όλη ή έως ένα βαθμό, εάν έχουμε την ικανότητα να το κάνουμε. Για τον δεύτερο χρειάζονται και οι άλλοι. Χρειάζεται ο καθένας να θέλει να συνεννοηθεί,
να θέλει να επικοινωνήσει, να θέλει να εξηγήσει τις θέσεις του στον/στους άλλους,
γιατί έτσι πρέπει, γιατί έτσι θέλει, γιατί έτσι θα είναι καλύτερα, γιατί έτσι
πάμε όλοι μαζί και όχι ο καθένας μόνος του. Αν δεν καταφέρουμε να δούμε τον κόσμο από τα δικά του μάτια δεν υπάρχει περίπτωση να τον καταλάβουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε. Ποικίλουν οι αιτίες που αυτό δεν γίνεται. Δεν γίνεται γιατί, είτε δεν θέλουμε, είτε
αισθανόμαστε ότι δεν πρέπει, είτε είμαστε σίγουροι ότι ΔΕΝ είναι καλύτερα έτσι,
είτε γιατί δεν θέλουμε να πάμε όλοι μαζί, είτε γιατί θέλει να είναι ο καθένας
μόνος του. Όλα είναι ένα! Και επειδή όλα είναι ένα στην βάση τους, ότι
ισχύει για ένα πράγμα ισχύει και για όλα τα άλλα. Δεν υπάρχει λοιπόν κάτι συγκεκριμένο, για το
οποίο ισχύει το παραπάνω. Αλλά ισχύει
για όλες τι περιπτώσεις στις οποίες υπάρχουν και οι άλλοι. Θέλεις να είναι οικογένεια, ομάδα, εταιρία,
οργανισμός, θρησκεία, κοινωνία, μεγάλωσέ το όσο θες δεν αλλάζει τίποτα. Η αρχή παραμένει η ίδια. Χρειάζεται σεβασμός όμως στην αλήθεια του
άλλου! Χρειάζεται να αναγνωρίσεις το
δικαίωμά του να την έχει. Χρειάζεται να
νιώσεις την υποχρέωση που έχεις να την ακούσεις. Γιατί έτσι μόνο θα μπορέσεις να την
υπολογίσεις και αυτήν, εάν και ΕΦΌΣΟΝ θέλεις φυσικά και εάν υπάρχει λόγος. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να
βοηθήσεις στην περίπτωση που θεωρείς ότι χρειάζεται. Μόνο έτσι θα γίνει ο άλλος κοινωνός της δικής σου αλήθειας, ή θα μπορέσεις να
αλλάξεις την δικιά σου γιατί θα νιώσεις ότι εσύ είσαι αυτός που πρέπει να
αναθεωρήσει. Ότι είναι να γίνει θα γίνει
ούτως ή αλλιώς. Στην πραγματικότητα δεν
χρειάζεται να γίνει με τον δύσκολο τρόπο.
Χρειάζεται όμως να γίνει με τον δύσκολο τρόπο εάν δεν μπορεί να γίνει
αλλιώς. Και αν ούτε ο δύσκολος τρόπος δεν βοηθήσει τότε δεν χρειάζεται να γίνει κάτι άλλο...
-Βασίλης Τριπολιτάκης-
