Όταν οι ντομάτες ωρίμασαν θυμάμαι μου είχε δώσει μια τσάντα από εκείνες! Η μυρωδιά τους ήταν αυτό που λέμε «ντομάτα» και ήταν μεθυστικά έντονη! Φυσικά δεν ήταν αψεγάδιαστες και μερικά τσιμπήματα τις είχαν ταλαιπωρήσει. Στο καθάρισμα έπρεπε να αφαιρέσεις τα μέρη αυτά που είχαν προσβληθεί για να κρατήσεις τα υγιεί.
Όταν έφτιαξα μια σαλάτα από αυτές και δοκίμασα την πρώτη μπουκιά, συνέβη κάτι πρωτόγνωρο. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τόση γεύση να πλημμυρίζει το στόμα μου. Δεν πίστευα ότι μπορεί τα αισθητήρια γεύσης που έχουμε να νιώσουν τόση έκσταση, τόση απόλαυση, τόση γεύση! Κάθε γωνιά και κάθε μέρος της στοματική μου κοιλότητας, ακόμα και της όσφρησης συμμετείχε στην διαδικασία! Ήταν απίστευτο! Τέτοια ντομάτα όχι μόνο δεν είχα δοκιμάσει ποτέ αλλά ούτε και πίστευα ότι υπήρχε! Η έκπληξή μου ήταν τόση μεγάλη από την όλη εμπειρία που πήρα τηλέφωνο το συγγενικό μου πρόσωπο - δεν θυμάμαι εάν είχα τελειώσει την σαλάτα ή τον πήρα πριν την τελειώσω - για να του πω «τι ντομάτες είναι αυτές;;;»
Τι είχε συμβεί; Πολλά! Ένα από αυτά ήταν η Αγρανάπαυση! Το χώμα είχε προλάβει να αναπτύξει εκείνα τα συστατικά που χρειάζεται χρόνος για να αναπτυχθούν και το βιολογικό λίπασμα από ζώα (όχι αγοραστό) έδωσε επάρκεια σε κάποια από αυτά. Ότι συνέβηκε ήταν εντελώς φυσικό και επόμενο. Έχουμε τόσο πολύ συνηθίσει να τρώμε τροφή χωρίς την φυσική της γεύση που το φυσιολογικό φάνηκε αφύσικο! Από τα 92 συστατικά που το χώμα έχει όταν είναι αυτό είναι πλήρες, νομίζω δεν θα έλειπε κανένα! Άρα η ντομάτα ή ότι άλλο και να φυτευόταν εκεί θα έπαιρνε ότι χρειαζόταν από αυτό! Ήταν απλά μια ντομάτα που είχε αναπτύξει το μέγιστο των δυνατοτήτων της!
Σίγουρα η πληρότητα αυτή δεν θα περιοριζόταν μόνο στην γεύση. Δεν θα μπορούσε η πληρότητα στην μυρωδιά και στην γεύση να μην ακολουθείτε από ανάλογη πληρότητα στην θρεπτική αξία. Καθετί που μεγαλώνει στην γη, ζητάει διαφορετικά πράγματα από αυτήν. Όταν αυτά είναι εκεί για να τα πάρει, τότε το φυτό, το φρούτο, το λαχανικό ή ότι άλλο είναι αυτό, γίνεται αυτό που έπρεπε, όχι μόνο στην όψη αλλά και στην ουσία! Για την όψη δεν χρειάζονται όλα τα στοιχεία. Φτάνουν μόνο 4-5 δομικά υλικά! Αυτά δηλαδή που βάζουμε με τα χημικά λιπάσματα τα οποία δεν περιέχουν παραπάνω! Για τα άλλα 87 ούτε λόγος! Φτάσαμε να μας ενδιαφέρει μόνο η όψη και όχι η ουσία. Αυτήν την ουσία φτάσαμε σταδιακά να μην μπορούμε να την αξιολογήσουμε και συμβιβαζόμαστε με πράγματα λιγότερο ουσιώδη. Έχουν πάψει αυτά που τρώμε να είναι αυτά που νομίζουμε ότι τρώμε! Αν αυτή ή νόστιμη ντομάτα, ήταν ντομάτα 100%, δυστυχώς αυτές που υπάρχουν στο εμπόριο δεν είναι ούτε 30%. Αν αυτή ή ντομάτα έπρεπε να είχε τιμή σύμφωνα με την διατροφική της αξία θα ήταν απλησίαστη! Γιατί η φύση είναι ακριβή όταν την σέβεσαι, όταν την αφήνεις να κάνει την δουλειά της! Κάθε διαδικασία της φύσης έχει ουσία και έχει νόημα να την σεβαστούμε γιατί προσθέτει αξία σε αυτό που τελικά ή ίδια μας δίνει! Θα ήταν πιο ειλικρινές να υπάρχει ντομάτα 20%, ντομάτα 30%, ντομάτα 50% και ντομάτα 100% και να είχαμε την επιλογή τουλάχιστον! Ή αλλιώς να υπάρχει ένας φορέας που να αξιολογεί την διατροφική αξία των προϊόντων και να τα βαθμονομεί κατάλληλα! Μπορούμε να έχουμε περισσότερη ουσία, μπορούμε να έχουμε περισσότερη αξία στις τροφές μας και όχι μόνο! Όταν όλα είναι μέτρια και εμείς συμβιβαζόμαστε με αυτό, τότε ζούμε μέτρια, η υγεία μας είναι μέτρια, η ποιότητα ζωής είναι μέτρια! Και είναι "ΟΚ" εάν αυτό θέλουμε! Αλλά αυτό θέλουμε;;;
