Τα πράγματα θα μπουν εκεί που ανήκουν...

Τα πράγματα θα μπουν στην θέση που είναι ανάλογη με τα πράγματα.  Για να γίνει αυτό, επιτρέπετε να γίνεται αυτό που τώρα συμβαίνει.  Η διαφοροποίηση πραγματοποιείτε και βρίσκεται σε εξέλιξη. 

Κόμβος κεντρικής αρτηρίας...

Βρισκόμαστε σε ένα ακόμα κομβικό σημείο.  Είναι ένα από τα μεγάλα αυτό. Είναι κόμβος κεντρικής αρτηρίας! Καθορίζονται μεγάλες αλλαγές ανάλογα με το πια κατεύθυνση επιλέγεις να πάρεις.  Γνωρίζεις εκ των προτέρων που οδηγεί η κάθε κατεύθυνση.  Αν πεις ότι δεν γνώριζες δεν είσαι ειλικρινής.  Γνωρίζεις και συνειδητά θα επιλέξεις ή έχεις επιλέξει ήδη.  Αυτό που σου λέει τι να κάνεις είναι αυτό που είσαι, αυτό που ήσουν και αυτό που έχεις αποφασίσει να είσαι.  Είναι καθαρά δικό σου και είναι προσωπική η απόφαση σου.  Δεν έχει να κάνει με άλλους.  

Τόσο σοφά ήρθαν τα πράγματα που θα μπουν όλα στην θέση τους χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να μπουν όλα σε μια πλευρά!  Δεν μπορεί και δεν μπορούν.  Το κατάλληλο για τους μεν δεν είναι κατάλληλο για τους δε.  Αποδεχόμαστε τους άλλους και το δικαίωμα τους να είναι διαφορετικοί.  Αλλού επέλεξαν να πάνε και ο δικός μας προορισμός δεν είναι αναγκαστικά κατάλληλος για εκείνους.  Το να θέλουμε άλλα για τους άλλους είναι σαν να καταργούμε το δικό μας δικαίωμα να θέλουμε εμείς αυτό που είναι κατάλληλο για εμάς.  Αυτοανερούμαστε.  Αναλωνόμαστε.  Προσδοκούμε.  Επιθυμούμε.  Βιαζόμαστε.  Ανυπομονούμε.  Όλα χαρακτηριστικά μη κατάλληλης στάσης.  Η σωστή στάση αφορά μόνο εμάς.  

Μόνο εμείς υπάρχουμε.  Μόνοι μας είμαστε και εκεί τελειώνει και η ευθύνη μας.  Επειδή ισχύουν τα ίδια και για τους άλλους γι' αυτό δεν έχουμε δικαίωμα να τους προσβάλλουμε.  Είναι και οι άλλοι μόνοι τους επίσης.  Τους προσβάλλουμε και το έχουμε κάνει όλοι.  Το πώς ξετυλίγονται τα πράγματα μας δείχνει ότι κάναμε λάθος.  Είναι ιερή η στιγμή.  Είναι μια συμπαντική τακτοποίηση.  Είναι θέλημα του συμπαντικού νου!  Και είναι μάταιο να φέρουμε αντίσταση σε αυτόν.  Μπορούμε μόνο να κατανοήσουμε.  Θα έχουμε την πλήρη προστασία του σε ότι επιλέξουμε.  Είτε την μια κατεύθυνση επιλέξουμε είτε την άλλη θα έχουμε πλήρη προστασία στο δικαίωμα μας αυτό.  Θα έχουμε προστασία τόσο πριν αλλά τόσο και μετά.  

Εκεί που θέλουμε να πάμε θα πάμε, αλλά οι δρόμοι οδηγούν άλλου! Και γνωρίζουμε που οδηγούν!  Δεν πρόκειται κανείς να ξαφνιαστεί εδώ πέρα!  Εκεί που γνωρίζει πάει!  Ας επιτρέψουμε να γίνει.  Ας γίνει το θέλημα του... Εμάς περιμένει για να γίνει.  Περιμένει να καταλάβουμε.  Περιμένει να δείξουμε αγάπη σε αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε.  Και αγάπη σημαίνει να τους αφήσουμε να επιλέξουν ελεύθεροι αυτό που αυτοί νομίζουν καλό για αυτούς!  Η μόνη περίπτωση που έχουμε δικαίωμα να πούμε στους άλλους είναι όταν μας ρωτήσουν.  Και πάλι προσεκτικά.  Δίνουμε τόσο όσο οι άλλοι θέλουν να πάρουν.  Όχι παραπάνω.  Αν κάποιος θέλει παραπάνω θα το πει.  Όσο δεν μας ρωτάν δεν έχουμε δικαίωμα. 

Καθυστερούμε την διαδικασία και παίρνει περισσότερο από όσο θα έπρεπε.  Ας κρατήσουμε τις επιλογές μας για εμάς.  Κανείς δεν μπορεί να μας αναγκάσει να πάμε εκεί που δεν θέλουμε αλλά ούτε και εμείς πρέπει να αναγκάσουμε τους άλλους να πάνε αναγκαστικά εκεί που εκείνοι δεν θέλουν.  Δεν είναι κατάλληλο το δικό μας για εκείνους  έτσι ακριβώς όπως και το δικό τους δεν είναι κατάλληλο για εμάς.

Αύξηση συνειδητότητας για να είμαστε αυτοί που θέλουμε...

 Δεν συμβαίνει πάντα να θυμόμαστε ποιοι είμαστε, ποιοι επιθυμούμε να είμαστε, τι είναι σημαντικό, πως είναι συμβατό να είμαστε για να υπάρχει συμφωνία με αυτό που είμαστε πραγματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί όλα αυτά τα καλά "προγραμματάκια" είναι πολλές φορές δύσκολο να τρέχουν ταυτόχρονα, και πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, είμαστε λίγο έως πολύ, λιγότεροι από αυτούς που θα μπορούσαμε να είμαστε. Γιατί θυμόμαστε κάποια και ξεχνάμε κάποια άλλα. Είναι γιατί δεν χωράνε όλα ταυτόχρονα. Εφαρμόζουμε μια συνθήκη αλλά ξεχνάμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε και μια άλλη.

Αν όμως θέλουμε να χωρέσουν, αν θέλουμε να θυμόμαστε όλα αυτά που θεωρούμε σημαντικά, τότε πρέπει να αυξήσουμε τον χώρο, την προσωρινή μνήμη όπως λέμε στην γλώσσα των υπολογιστών! (μια κακή απομίμηση των ανθρωπίνων δυνατοτήτων). Αυτό που λέμε προσωρινή μνήμη - δηλαδή από πόσα φίλτρα περνάμε αυτά που συμβαίνουν γύρο μας αλλά και τι αντιλαμβανόμαστε από αυτά - είναι η συνειδητότητα. Πόσο συνειδητοί είμαστε!

Υπάρχουν τρόποι να αυξήσουμε την συνειδητότητα μας. Αρκεί να θέλουμε και αρκεί να το επιλέξουμε. Δεν έχουμε παρά να δούμε, πως σε κατάσταση ηρεμίας προλαβαίνουν να γίνουν περισσότερες διεργασίες "μέσα" στο κεφάλι μας. Μειώνονται κατά πολύ οι πιθανότητες να κάνουμε λάθος. Φιλτράρουμε καλύτερα από ότι σε στιγμές αγωνίας, πανικού, φόβου, ανησυχίας... Άρα η ηρεμία είναι ένα πρώτο βήμα. Η ηρεμία του νου όχι απαραίτητα η εξωτερική. Ένα δεύτερο είναι να διορθώσουμε/αλλάξουμε τα "κακά" προγράμματα που επίσης τρέχουν και όχι μόνο καταλαμβάνουν χώρο αλλά και σαμποτάρουν τα καλά. Ένα τρίτο είναι να μαθαίνουμε πράγματα που μας ενδιαφέρουν και ένα από τα τελευταία είναι να τακτοποιήσουμε το σπίτι. Να τακτοποιήσουμε το νου. Να γίνει εκκαθάριση. Φρεσκάρισμα. Ανανέωση. Επαναπροσδιορισμός.

Αν θέλουμε να είμαστε περισσότερο από αυτό που είμαστε πραγματικά, αυτό γίνεται μόνο με την αύξηση της συνειδητότητας!

Διαλογισμός και εξέλιξη

Αυτό που μας εξελίσσει δεν είναι ο διαλογισμός από μόνος του!  Ο διαλογισμός χρειάζεται για να μπουν τα πράγματα στην θέση τους.  Για να τακτοποιήσουμε τον χώρο.  Για να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη και στη σωστή προτεραιότητα.  Είναι απαραίτητος αλλά δεν είναι μόνο αυτό.  

Εξελισσόμαστε μέσα από την ορθή παρατήρηση.  Μέσα από την κατανόηση.  Μέσα από νέες πληροφορίες.  Όταν και αφού τις πάρουμε τότε βοηθάει ο διαλογισμός για να γίνει σωστή αρχειοθέτηση.  Για να ξέρεις που θα βρεις αυτό που ψάχνεις.  Για να συνδέσεις κάτι που έμαθες με κάτι που μέχρι τώρα έκανες λάθος.  Ο διαλογισμός είναι η δική σου ώρα.  Η ώρα που είσαι «μόνος».  Έτσι χωρίς φασαρία μπορείς να ασχοληθείς με εσένα.  

Δεν ασχολείσαι με εσένα όταν συνεχώς βρίσκεσαι με άλλους.  Μπορεί να περνάς καλά, μπορεί και πρέπει να γίνεται αλλά η εξέλιξη δεν γίνεται με παρέα.  Η παρέα χρειάζεται για να κάνεις ένα διάλλειμα.  Για να πάρεις, για να δώσεις, για να αφουγκραστείς, αλλά όχι για να εξελιχθείς.  Ακόμα και αν η παρέα είναι του ίδιου ενδιαφέροντος ισχύει το ίδιο.  Αν αντέχεις να είσαι μόνος είναι καλό σημάδι.  Υπάρχουν πολλοί που δεν το αντέχουν.  Δεν είναι η ώρα τους.  Δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα έρθει.

Συνειδητή παρατήρηση και ενθύμηση

 Θυμάσαι ποιος είσαι, όταν δεχτείς τα κατάλληλα ερεθίσματα που ενεργοποιούν και ανασύρουν μνήμες, από περιοχές του εγκεφάλου στις οποίες υπάρχουν!  Δεν δημιουργηθήκαμε με την γέννησή μας αυτό είναι σίγουρο.  Το πως και γιατί υπάρχουν μνήμες προηγούμενων ζωών μέσα στο κεφάλι μας είναι άλλο θέμα.  Εδώ θα πούμε απλά ότι υπάρχουν!  Θυμάσαι ότι έχεις ξαναπάει σε ένα μέρος, όταν βρίσκεσαι εκεί!  Το ότι βρίσκεσαι εκεί είναι που στο θυμίζει, και δεν θα το θυμώσουν εάν δεν είχες πάει!  

Δεν λέω να πάμε παντού για να θυμηθούμε εάν είχαμε πάει, αλλά να δώσουμε την ευκαιρία στον εγκέφαλό μας να μπει σε κατάσταση παρατήρησης.  Όχι με το φυσικό μας σώμα, αλλά την μορφή του ενδιαφέροντος, της αναζήτησης, της νοερής ερώτησης σε κάτι που μπορεί να μας ενδιαφέρει, με το διάβασμα ενός όχι τυχαίου βιβλίου, με την συζήτηση με έναν όχι τυχαίο άνθρωπο και με πολλούς άλλους όχι τυχαίους τρόπους.  «... ο δάσκαλος δεν μαθαίνει καινούργια πράγματα στον μαθητή, τον βοηθάει απλά να θυμηθεί πράγματα που του είναι είδη γνωστά...».  

Επίσης μας βοηθάν διαφορά βιώματα που μέχρι τώρα έχουμε ή που θα έχουμε.  Σε όλα υπάρχει η αλήθεια.  Δεν έχουμε παρά να δούμε πως συμπεριφερθήκαμε σε μια κατάσταση.  Μετά μπορούμε να εξετάσουμε γιατί συμπεριφερθήκαμε έτσι.  Αυτό που μας κάνει αυτό που είμαστε δεν είναι μόνο όσα συνέβησαν μέσα στην παρούσα ζωή! Είναι πολλά παραπάνω.  

Για να αρχίσουμε να δίνουμε σημασία σε αυτά, αλλά και να εξετάζουμε τον εαυτό μας κάτω από αυτό το πρίσμα πρέπει να βάλουμε αυτό το πρίσμα ανάμεσα σε εμάς και σε αυτά που συμβαίνουν.  Είναι μια κατανόηση που με έντεχνο τρόπο την έχουν κρύψει, ενώ υπάρχει σε όλα τα αρχαία κείμενα, μέσα σε διάφορες θρησκείες και σε αρχαίες παραδώσεις!  Για να μην φανεί ότι αναφέρομαι ή ότι εξαιρώ τον χριστιανισμό, υπάρχει και εκεί!  Εκείνοι τα ξέρουν!  Από εμάς τα έχουν κρύψει!  

Όλα υπάρχουν παντού, αλλά πρέπει να υπάρξουν και μάτια για να τα δουν, αφού πρώτα θέλουν!  Είναι μια διαδικασία που ενεργοποιείτε με την βούληση μας.  Αν πάρεις ένα αεροπλάνο και το κάνεις βίδες και εξαρτήματα, όσο και να τα ανακατεύεις δεν πρόκειται να ξαναγίνει αεροπλάνο.  Πρέπει να υπάρχει νοημοσύνη στο πως πρέπει να μπουν.  Έτσι συμβαίνει και σε πράγματα που δεν έχουν ύλη.

Έρχεται όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη...

 Αυτό που χρειάζεται, έρχεται, όταν υπάρχει πραγματική ανάγκη.  Αυτό που θέλουμε πολλές φορές να έρθει, δεν έρχεται, γιατί δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη για να καλύψει.  Υπάρχει επιθυμία, υπάρχει προσδοκία, αλλά δεν υπάρχει η ανάγκη.  Μπορούμε λοιπόν τεχνητά, να καλύψουμε μια επιθυμία ή μια προσδοκία κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι δήθεν εξυπηρετούμε μια ανάγκη.  Ωστόσο είναι γεγονός ότι κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας!  Γεγονός είναι ακόμη ότι το γνωρίζουμε ότι το κάνουμε.  Αλλά δεν θέλουμε να το γνωρίζουμε! Επίσης δεν μας αρέσουν αυτοί που μας θυμίζουν αυτά που θέλουμε να ξεχάσουμε...

Διαφορά δυναμικού...

Αν μπορείς να παραμένεις ήσυχος σε ένα ταραχώδες περιβάλλον.  Αν μπορείς να διαφέρεις, όχι για να κάνεις την διαφορά αλλά γιατί όσο περισσότερο διαφέρεις τόσο περισσότερο επηρεάζεις το περιβάλλον σου.  Δεν είναι ανάγκη να δείχνεις διαφορετικός απ' έξω.  Η διαφορά σου γίνεται αισθητή διαισθητικά, και μόνο από εκείνους που θέλουν να την δουν.  Για εκείνους που δεν τους ενδιαφέρει ή που ο εγκέφαλός τους δεν έχει την πληροφορία να αναγνωρίσει το διαφορετικό, είσαι απαρατήρητος.  Δεν είσαι διαφορετικός.

Γιατί τώρα να είσαι έτσι;