Δεν συμβαίνει πάντα να θυμόμαστε ποιοι είμαστε, ποιοι επιθυμούμε να είμαστε, τι είναι σημαντικό, πως είναι συμβατό να είμαστε για να υπάρχει συμφωνία με αυτό που είμαστε πραγματικά. Αυτό συμβαίνει γιατί όλα αυτά τα καλά "προγραμματάκια" είναι πολλές φορές δύσκολο να τρέχουν ταυτόχρονα, και πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, είμαστε λίγο έως πολύ, λιγότεροι από αυτούς που θα μπορούσαμε να είμαστε. Γιατί θυμόμαστε κάποια και ξεχνάμε κάποια άλλα. Είναι γιατί δεν χωράνε όλα ταυτόχρονα. Εφαρμόζουμε μια συνθήκη αλλά ξεχνάμε ότι πρέπει να εφαρμόσουμε και μια άλλη.
Αν όμως θέλουμε να χωρέσουν, αν θέλουμε να θυμόμαστε όλα αυτά που θεωρούμε σημαντικά, τότε πρέπει να αυξήσουμε τον χώρο, την προσωρινή μνήμη όπως λέμε στην γλώσσα των υπολογιστών! (μια κακή απομίμηση των ανθρωπίνων δυνατοτήτων). Αυτό που λέμε προσωρινή μνήμη - δηλαδή από πόσα φίλτρα περνάμε αυτά που συμβαίνουν γύρο μας αλλά και τι αντιλαμβανόμαστε από αυτά - είναι η συνειδητότητα. Πόσο συνειδητοί είμαστε!
Υπάρχουν τρόποι να αυξήσουμε την συνειδητότητα μας. Αρκεί να θέλουμε και αρκεί να το επιλέξουμε. Δεν έχουμε παρά να δούμε, πως σε κατάσταση ηρεμίας προλαβαίνουν να γίνουν περισσότερες διεργασίες "μέσα" στο κεφάλι μας. Μειώνονται κατά πολύ οι πιθανότητες να κάνουμε λάθος. Φιλτράρουμε καλύτερα από ότι σε στιγμές αγωνίας, πανικού, φόβου, ανησυχίας... Άρα η ηρεμία είναι ένα πρώτο βήμα. Η ηρεμία του νου όχι απαραίτητα η εξωτερική. Ένα δεύτερο είναι να διορθώσουμε/αλλάξουμε τα "κακά" προγράμματα που επίσης τρέχουν και όχι μόνο καταλαμβάνουν χώρο αλλά και σαμποτάρουν τα καλά. Ένα τρίτο είναι να μαθαίνουμε πράγματα που μας ενδιαφέρουν και ένα από τα τελευταία είναι να τακτοποιήσουμε το σπίτι. Να τακτοποιήσουμε το νου. Να γίνει εκκαθάριση. Φρεσκάρισμα. Ανανέωση. Επαναπροσδιορισμός.
Αν θέλουμε να είμαστε περισσότερο από αυτό που είμαστε πραγματικά, αυτό γίνεται μόνο με την αύξηση της συνειδητότητας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου