Όταν φύγει το πέπλο

Ανθρώπους των οποίων τις ικανότητες δεν μπορούμε να φτάσουμε ούτε στο 10% (όχι επειδή είναι ανώτεροι, αλλά επειδή έχουν δουλέψει με τον εαυτό τους) έχουμε την τάση να κρίνουμε εκ του ασφαλούς πολλές φορές, υποτιμώντας τις ικανότητες τους. Αν όμως μπορούσαμε να μετρηθούμε με το ανάστημα του πρώτου, αυτός ενδεχόμενος να είναι γίγαντας ενώ εμείς μερμήγκια (εν δύναμη γίγαντες).  ...

Παρόλο αυτά, εμείς μπορεί να έχουμε άποψη για τον πρώτο.  Επειδή δεν μπορούμε να δούμε το ανάστημα του, νομίζουμε ότι αυτό δεν υπάρχει, και τον θεωρούμε ίσο ή ακόμα χειρότερα, λιγότερο εξελιγμένο. Θα έρθει όμως εποχή κατά την οποία το ανάστημα του καθενός θα φανεί, όχι επειδή θα γίνει κάτι για να φανεί, αλλά επειδή δεν θα υπάρχει κάτι για να το κρύψει, και έτσι όσοι εσφαλμένα νομίζουν, ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είναι, δεν θα έχουν που να σταθούν για να κρύψουν την μικρότητα τους.  Γιατί το μεγαλείο που έχει ο καθένας από εμάς να επιδείξει, μικρό ή μεγάλο, θα είναι ορατό από μόνο του. Δεν θα χρειαστεί να κάνει κανείς τίποτα για να αποδείξει το παραμικρό.  

Τι θα συμβεί τότε; Τα πράγματα, μετά από ένα ισχυρό σοκ, λόγω τις βίαιης και βάρβαρης αποκατάσταση της πραγματικότητας θα μπουν στην θέση τους σε που σύντομο χρονικό διάστημα.  Απλά η ωμή αλήθεια δεν θα είναι εύκολα διαχειρίσιμη από όλους.  Αν δεν έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας, την ώρα που θα φανεί το έλλειμμα μας έναντι του άλλου, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο ο εγωικός μας εαυτός να μην αντέξει βιολογικά να ζήσει με αυτό, και να επιλέξει να αποχωρίσει.  Από την άλλη, αυτό θα ενεργοποιήσει πολύ την εξέλιξη όσων αντέξουν το σοκ και επωφεληθούν από αυτό. 

Θα είναι μια εποχή όπου η δράση και η αντίδραση, η προσπάθεια και το αποτέλεσμα αυτής, θα είναι άμεσο, και καθώς προχωράμε ακαριαίο.  Αυτό που μας αξίζει, θα το παίρνουμε αμέσως, είτε καλό είτε κακό. Και έτσι βλέποντας άμεσα τις συνέπειες του κάθε πράγματος, τα μαθήματα θα παίρνονται πολύ πιο γρήγορα. Η τάξη θα επέλθει φυσιολογικά, γιατί αυτό που διατηρεί την αταξία και τον διαχωρισμό, δεν θα είναι πια παρόν.  

Αν ταράξεις μια λίμνη και την αφήσεις χωρίς τίποτα να συνεχίσει να την ταράζει, αυτή δεν μπορεί παρά να ισορροπήσει. Έως τώρα υπήρχε κάτι που μόνιμα και σκόπιμα τάραζε τα νερά.