Τους γύρισε μπούμερανγκ

Δημιούργησαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μας ελέγχουν και να μας χειραγωγούν.  Και μας έλεγχαν και μας χειραγωγούσαν και ήταν όλα καλά.  Και μετά εμείς δικτυωθήκαμε και είπαμε δεν πειράζει αν μας ελέγχουν και αν μας χειραγωγούν γιατί εμείς εν το μεταξύ διασκεδάζαμε που είχαμε δικτυωθεί και εκτός το άλλων είχαμε πρόσβαση σε γνώση που διαφορετικά δεν θα είχαμε.  Π.χ. μπορεί κάποιος να μην είχε διαβάσει Πλάτωνα ποτέ, και ούτε να επρόκειτο ποτέ να διαβάσει.  Όμως του πεταγόταν μπροστά του μια ρήση που αυτομάτως του άλλαζε την συνειδητότητα.   Μας έδωσαν πλήρη «ελευθερία» και το έκαναν επίτηδες.  Ήταν πλέον εύκολο να καταλάβουν ποιος είσαι και τι ρόλο παίζεις.  Αλλά εμάς δεν μας ένοιαζε.  Μπορούσε ο καθένας από εμάς να έλεγε ότι νόμιζε.  Σωστό ή λάθος δεν είχε σημασία. Ότι ήθελε έπαιρνε ο καθένας.  Για να επικοινωνούν ότι τα σχέδια τους πάνε καλά είχαν συμβολισμούς, για να βλέπουν οι δικοί τους πόσο καλά μας είχαν όλους μέσα.  

Εμείς από κεκτημένη ταχύτητα δεν είχαμε χρόνο να το παρατηρήσουμε, όμως ούτε και αυτό ήταν τυχαίο.  Είναι οι ίδιοι που έλεγχαν και το χρήμα.  Στερούσαν από την «αγορά» τον πραγματικό πλούτο (χρυσό) και τον συγκέντρωναν σε τεράστια τούνελ και υπόγεια έχοντας χαρτοπετσέτες για χρήμα.  Το έκαναν αυτό κατά το δοκούν, το τέλειο εργαλείο για να ελέγχεις τις μάζες.  Και έτσι είχαμε όλοι σκυμμένο το κεφάλι.   Ένας αγώνας επιβίωσης που νομίζαμε ότι δεν γινόταν διαφορετικά.  Πόσο λάθος κάναμε.  Και βέβαια γινόταν διαφορετικά, αλλά δεν είχαμε χρόνο να το συνειδητοποιήσουμε. 

Όμως μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα κάποιοι άνθρωποι και ομάδες, περνούσαν τεράστια γνώση.  Αυτό σίγουρα δεν ήταν μέσα στα σχέδιά τους.  Γι' αυτούς αυτό ήταν απλά μια παράπλευρη απώλεια που νόμισαν ότι άξιζε το κόπο.  Αυτοί απλά ήθελαν να δουν τι λέμε, τι κάνουμε, με τι ασχολιώμαστε κτλ...  Αλλά αυτά που λέγαμε όμως ήταν πέρα και από την φαντασία τους.  Ένας να ξυπνούσε είχε δύναμη να ξυπνήσει χίλιους.  Και εκεί που νόμιζαν είμασταν μέσα στο μαντρί για τα καλά, ξαφνικά άρχισαν το μαρκάρισμα.  Ψεύτικες ειδήσεις από παντού.  «Βαλώμεθα πανταχώθεν από μαλακώθεν» ένα από τα εύστοχα που κυκλοφόρησε στο fb.  Και έτσι εμείς καταλάβαμε τις πραγματικές του προθέσεις.  Καταλάβαμε πέρα από κάθε αμφιβολία ότι δεν πρόκειται για τίποτα άλλο παρά μία καλοκουρδισμένη μηχανή διατήρησης μιας πλάνης που παρατράβηξε. 

Είχαμε την ανάγκη, ανθρώπους με τους οποίους είχαμε δικτυωθεί να τους ενημερώνουμε για νέα και ειδήσεις που δεν κυκλοφορούσαν στα ΜΜΕ.  Και αυτό έγινε.  Αυτοί το είδαν αλλά ήτα πλέον αργά.  Έτρεχαν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα.  Το πράγμα είχε ξεφύγει τόσο πολύ που ότι και αν έκαναν αυτό φούντωνε ακόμα περισσότερο, γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, το κακό δεν είναι έξυπνο.  Είναι πονηρό και χαζό.  Δεν μπορεί να καταλάβει τις διεργασίες των υψηλών δονήσεων στις οποίες βρισκόμαστε εμείς ή έστω κάποιοι από εμάς.  Εμείς ανεβαίναμε συνέχεια.  Νόμιζαν ότι μας είχαν μελετήσει καλά, ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να τους είχε ξεφύγει.  Διατηρώντας μας σε καταστολή και άρα σε χαμηλές δονήσεις ήταν ο μόνον τρόπος που είχαν για να το κάνουν αυτό.  Ήταν όμως αρκετοί αυτοί που δεν αγόραζαν το παραμύθι τους και ξεμύτιζαν από το πλήθος δείχνοντας τον δρόμο και σε όποιον ήταν έτοιμος να ακολουθήσει.

Βλέπουμε τώρα πόσο χαζά λειτουργούσε το σύστημα.  Βλέπουμε ότι οι κινήσεις τους είναι κινήσεις απελπισίας και ό,τι και αν κάνουν απλά κάνουν την θέση τους χειρότερη.  Δεν σταματάει αυτό.  Έβαλαν τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους.  Διέγραψαν λογαριασμούς, προφίλ, βίντεο, αντίθετα άρθρα, φιμώνουν ανθρώπους που τους θεωρούν ενοχλητικούς.  Τώρα το κάνουν όχι παλιότερα.  Παλιότερα τους ήταν χρήσιμο αυτό.  Ένα σου κλείνουν δέκα μπορείς να ανοίξεις.  Τα βίντεο που κατέβαζαν εμείς τα ανεβάζαμε ξανά.  Έβαζαν λέξεις κλειδιά για να μας ελέγχουν και εμείς το παρακάμψαμε και αυτό.  Δεν μπορούν πλέον τίποτα άλλο να κάνουν.  Και αν το τραβήξουν και άλλο εμείς θα το πάμε ακόμα παραπέρα.

Η εξέλιξη μας ήταν δεδομένη.  Θα συνέβαινε ούτως ή άλλως.  Προσπάθησαν να την σταματήσουν.  Να την ελέγξουν.   Να την καθυστερήσουν.  Να τις δώσουν άλλη πορεία, διαφορετική κατεύθυνση και άλλο προορισμό.  Εργαλεία τους ο φόβος, η τρομοκρατία, η διχόνοια, το διαίρει και βασίλευε.  Αλλά τους ξέφυγε το πράγμα.  Δεν είναι ο Τραμπ, είμαστε όλοι εμείς, και γι' αυτό το λόγο βρέθηκε και ένας Τραμπ.  Θα γινόταν ούτως ή αλλιώς.  Σε αντίθεση με άλλες εποχές η συνειδητότητα νίκησε.  Η κρίσιμη μάζα δημιουργήθηκε.  Η αλλαγή φάσης πραγματοποιήθηκε.  Το φράγμα έσπασε, και στο πέρασμα του σαρώνει τα πάντα...