Ο Δρόμος της Επιστροφής

Αντιλαμβάνεστε τις δονείσεις; Αντιλαμβάνεστε την κραυγή της γης για αλλαγή; Την αλλαγή που θα έχει αυτό στην παγκόσμια συνειδητότητα; Πόση επίδραση έχει και θα συνεχίσει να έχει αυτό μέλλον;

Αντιλαμβάνεστε την ήττα του φόβου και την νίκη της αγάπης; Έχουμε καταλάβει ότι η αγάπη είναι Ό,ΤΙ υπάρχει και ότι όλα τα άλλα είναι απλά καταστάσεις που έχουν απομακρυνθεί από αυτήν; Έχουμε καταλάβει ότι όλοι ήμαστε ΈΝΑ, οτι προερχόμαστε από αυτήν και σε αυτήν θα επιστρέψουμε; Δεν νομίζετε ότι είναι η ώρα της επιστροφής;

Έχουμε καταλάβει ότι αυτό που θα γίνει είναι αυτό που έχουμε πιστέψει ότι θα γίνει; Οτι αυτό που πιστεύουμε δημιουργεί την πραγματικότητα μέσα στην οποία βρισκόμαστε;

Έχουμε καταλάβει τι δύναμη έχουμε; Οτι την δύναμη αυτή, επιτρέπαμε μέχρι τώρα να την χρησιμοποιούν άλλοι; Οτι τώρα παίρνουμε την δύναμη αυτή πίσω; Έχουμε καταλάβει ότι η δύναμη αυτή ανήκει σε εμάς και ότι εμάς είχε και έχει σκοπό να ηπηρετεί; Ότι με την θέληση μας την δίναμε σε άλλους και μετά τους κατηγορούσαμε ότι δεν τα έκαναν όπως τα θέλαμε; Εμείς ξέραμε τι θέλαμε; Μας άφηναν να ξέρουμε; Φταίνε οι άλλοι; Μπορούμε να δούμε την ευθύνη μας;

 Έχουμε καταλάβει ότι όλα αυτά που συναιβεναν έως τώρα γινόταν με την δική μας δύναμη που οικοιοθελώς δίναμε σε άλλους; Ότι αυτό γινόταν επειδή έτσι μας έκαναν να πιστεύουμε, αλλά το τι πιστεύουμε τελικά είναι δική μας ευθύνη; Έχουμε καταλάβει ότι, το τι πιστεύουμε θα έπρεπε να είναι δημιουργημένο από εμάς και όχι από οτιδήποτε άλλο έξω από εμας! Έχουμε καταλάβει με ποιους τρόπους το είχαν καταφέρει αυτό;

 Έχουμε καταλάβει ότι αυτό που συμβαίνει τώρα μπορούμε να το ενισχήσουμε ακόμα περισσότερο; Να ανάψουμε το πράσινο φως τώρα πια που ξέρουμε τι να κάνουμε; Δεν νομίζετε ότι ο καθένας μας ξέρει τι να κάνει και πότε να το κάνει;  Ότι ο εαυτός του είναι αυτός που μπορεί να του πει, αρκεί να τον αφήσει να αισθανθεί; Δεν νομίζετε ότι όλα είναι θέμα επιλογής;  Δεν νομίζετε ότι η επιλογή αυτή είναι δική μας; Οτι έχουν γίνει αρκετά έτσι ώστε να το καταλάβουμε αυτό τώρα;

Δεν νομίζετε ότι αν κάτι χρειάζεται να κάνουμε, αυτό χρειάζεται να γίνει τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά; Δεν νομίζετε ότι τώρα έχουμε και τον χρόνο για να το κάνουμε; Έχετε καταλάβει ότι είναι αρκετό να κλείσουμε τα μάτια μας, να μειώσουμε τον εξωτερικό θόρυβο, να αφουγκραστούμε και να δημιουργήσουμε;

Δεν νομίζετε ότι καταλάβαμε τώρα πως έπαιζαν το παιχνίδι; Ότι τώρα ήρθε δική μας η σειρά; Τώρα που κατανοήσαμε τους κανόνες; Έχουμε δικαιολογία τώρα να κοιτάμε άλλου; Να αφήσουμε να το κάνει άλλος για εμάς; Να κάνουμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα; Να περιμένουμε πότε θα τελειώσει το κακό που μας βρείκε και να γυρίσουμε πίσω στην φυλακή μας;  Μας άρεσε αυτή η φυλακή;  Και εάν δεν μας άρεσε δεν νομίζετε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε την νέα μας πραγματικότητα;

 Δεν νομίζετε ότι έχουμε δικαίωμα στην ελευθερία; Οτι εμείς έχουμε την ευθύνη; Ότι πρέπει να σταματήσουμε να κατηγορούμε τους άλλους για τις δικές μας ελλείψεις; ("Αν ο κόσμος δεν σωθεί εγώ έχω την ευθύνη" Ν. Καζαντζάκης)

Είναι η ώρα να δημιουργήσουμε! Αυτή είναι η έμφυτη μας ικανότητα και με αυτήν έχουμε γεννηθεί! Αγάπη, αρμονία, υγεία, χαρά, αφθονία!  Δεν είναι φυσιολογική η φτώχεια, η πείνα, η ασθένεια, ο πόνος! Ας φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς αυτά! Έχει μείνει άραγε καθόλου φαντασία για έναν τέτοιο κόσμο; Νομίζετε ότι επειδή δεν τον έχουμε δει δεν μπορεί να υπάρξει;

Μπορεί!  Αρκεί να τον φανταστούμε! Και αν δεν έχουμε υλικό ας δημιουργήσουμε εμείς!  Η αφύπνιση είναι εδώ! Η επιστροφή έχει ξεκινήσει! Σκουριάσαμε! Αρκετή σκουριά υπήρξε μέχρι τώρα!  Δεν θέλουμε άλλη! Το χρυσό δεν σκουριάζει ποτέ! Ας γίνουμε Χρυσό!!! Κάποτε ήμασταν και μπορούμε να γίνουμε πάλι... Δράση αντί για αδράνεια... Δημιουργία αντί για απραξία... Φως αντί για σκοτάδι...