Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Η συγκλονιστική ομιλία του Charlie Chaplin's (1940)


Λυπάμαι...
Δεν επιθυμώ να γίνω αυτοκράτορας.
Δεν είναι η δουλειά μου.
Δεν θέλω να κυβερνήσω ή να κατακτήσω κανέναν.
Θέλω να βοηθήσω όλο τον κόσμο εάν είναι δυνατόν.
Εβραίους, Χριστιανούς, μαύρους, λευκούς...
Θέλουμε να βοηθάμε ο ένας το άλλον.
Είναι στη φύση του ανθρώπου.
Θέλουμε να ζούμε με την ευτυχία του άλλου, όχι με την δυστυχία του.
Δεν θέλουμε να μισούμε και να περιφρονούμε ο ένας το άλλον.
Ο κόσμος αυτός έχει χώρο για όλους και η Γη είναι πλούσια και μπορεί να τους θρέψει όλους.
Ο τρόπος ζωής μας μπορεί να είναι ελεύθερος και όμορφος!
Όμως χάσαμε τον δρόμο...
Η απληστία δηλητηρίασε τις ψυχές των ανθρώπων.
Γέμισε τον κόσμο με μίσος.
Μας οδήγησε στη δυστυχία και σε αιματοχυσίες.
Αναπτύξαμε ταχύτητα, αλλά κλειστήκαμε στον εαυτό μας.
Οι μηχανές της αφθονίας αύξησαν τα θέλω μας.
Η γνώση μας έκανε κυνικούς, η εξυπνάδα σκληρούς και άκαρδους.
Σκεφτόμαστε πολύ και αισθανόμαστε πολύ λίγο.
Χρειαζόμαστε περισσότερο ανθρωπιά, απ' ότι μηχανές.
Χρειαζόμαστε περισσότερο καλοσύνη και ευγένεια, απ' ότι εξυπνάδα.
Χωρίς αυτές τις αρετές η ζωή θα είναι γεμάτη βία κι όλα θα χαθούν.
Το αεροπλάνο και το ράδιο μας έφεραν πιο κοντά.
Η ίδια η φύση αυτών το εφευρέσεων φωνάζει για καλοσύνη στους ανθρώπους.
Φωνάζει για παγκόσμια αδελφοσύνη και ενότητα όλων μας.
Ακόμα και τώρα η φωνή μου εισακούγεται σ' εκατομμύρια ανθρώπους σ' όλο τον κόσμο.
Σε εκατομμύρια απελπισμένους άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά.
Θύματα ενός συστήματος που βασανίζει και φυλακίζει αθώους ανθρώπους.
Σε όσους με ακούνε θα πω:  Μην απελπίζεστε!
Η δυστυχία που μας έπληξε είναι αποτέλεσμα της απληστίας.
Της πίκρας αυτών που φοβούνται την ανθρώπινη πρόοδο.
Το μίσος θα φύγει και οι δικτάτορες θα πεθάνουν.
Και τη δύναμη που πήραν από τον λαό, θα επιστρέψει στο λαό.
Και εφόσον οι άνθρωποι πεθαίνουν, η ελευθερία δεν θα χαθεί ποτέ.
Στρατιώτες, μην δίνεστε σε κτήνη!
Σε αυτούς που σας περιφρονούν και υποδουλώνουν,
που σας υπαγορεύουν τις ζωές σας λέγοντάς σας τι να κάνετε, τι να σκεφτείτε και τι να νιώσετε!
Σας γυμνάζουν, σας ταΐζουν, σας μεταχειρίζονται σαν ζώα...
σας χρησιμοποιούν ως τροφή για τα κανόνια!
Μη δίνεστε σε αυτούς τους αφύσικους ανθρώπους!
Άνθρωποι μηχανές, με μυαλό και καρδιά μηχανής.
Εσείς δεν είστε μηχανές, δεν είστε ζώα!  Είστε άνθρωποι!
Έχετε αγάπη για την ανθρωπότητα μέσα στις καρδιές σας!
Δεν μισείτε!  Οι μη αγαπητοί και αφύσικοι μισούν.
Στρατιώτες!  Μην πολεμάτε για την σκλαβιά!  Πολεμήστε για την ελευθερία!
Στο 17ο κεφάλαιο του Αγ. Λουκά γράφει: «Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα στον άνθρωπο.»
Όχι σε έναν, ούτε σε μία ομάδα αλλά σε όλους τους ανθρώπους!  Σε εσάς!
Εσείς, ο λαός έχετε την δύναμη!
Την δύναμη να δημιουργείτε μηχανές!  Την δύναμη να δημιουργείτε ευτυχία!
Εσείς έχετε την δύναμη να κάνετε την ζωή ελεύθερη και όμορφη!
Να κάνετε αυτή την ζωή μια υπέροχη περιπέτεια!
Στο όνομα της Δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη.
Ας ενωθούμε όλοι!
Ας πολεμήσουμε για έναν νέο κόσμο, ένα αξιοπρεπή κόσμο με εργασία για όλους.
Με μέλλον για τα παιδιά και ασφάλεια για τους ηλικιωμένους.
Με τέτοιες υποσχέσεις οι κτηνάνθρωποι πήραν την εξουσία.
Όμως είπαν ψέματα!  Δεν εκπληρώνουν τις υποσχέσεις τους!  Ποτέ δεν το κάνουν!
Οι δικτάτορες είναι ελεύθεροι αλλά υποδουλώνουν τον λαό!
Τώρα ας πολεμήσουμε για να εκπληρώσουμε αυτές τις υποσχέσεις!
Ας πολεμήσουμε για να ελευθερώσουμε τον κόσμο!
Να σπάσουμε τους φραγμούς των Εθνών!
Να καταργήσουμε της απληστία, το μίσος και την μισαλλοδοξία!
Ας πολεμήσουμε για έναν κόσμο της λογικής.
Ένα κόσμο όπου ή επιστήμη και η πρόοδος θα επιφέρουν την ευτυχία σε όλους!
Στρατιώτες, στο όνομα της Δημοκρατίας!  Ας ενωθούμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου